Οι Βούλγαροι θα ψηφίσουν στις 2 Απριλίου για τις πέμπτες βουλευτικές εκλογές μέσα σε δύο χρόνια, αλλά οι πιθανότητες σχηματισμού σταθερής κυβέρνησης εξακολουθούν να μην είναι μεγάλες.
Δεν υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ της πολιτικής κρίσης στη φτωχότερη χώρα της ΕΕ, η οποία τυγχάνει να είναι και ο πιο ευάλωτος κρίκος του ΝΑΤΟ ως προς τη ρωσική επιρροή.
Πιθανότατα ο φιλορώσος πρόεδρος Ρούμεν Ράντεφ, ο οποίος αντιτίθεται στην αποστολή πυρομαχικών στην Ουκρανία, θα συνεχίσει να κυβερνά τη Σόφια, επιμηκύνοντας την κρίση.
Χωρίς σταθερή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η Βουλγαρία δεν θα μπορέσει να αποδεχθεί τη μεταρρύθμιση της δικαιοσύνης που υποσχέθηκε στις Βρυξέλλες, γεγονός που θα μπλοκάρει τις πληρωμές ύψους 4,5 δισεκατομμυρίων ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Ταυτόχρονα, οι αρχές της Σόφιας δείχνουν σοβαρό δισταγμό στην απορρόφηση των κονδυλίων της ΕΕ για την πράσινη μετάβαση, φλερτάροντας με το λόμπι του άνθρακα και μεταφέροντας αντιευρωπαϊκά αισθήματα.
Για τους εταίρους της Βουλγαρίας στην ΕΕ, η μακρά διακυβέρνηση του Ράντεφ είναι πολύ κακά νέα, διότι ο ίδιος δεν μπορεί να διαπραγματευτεί, ούτε να κάνει μακροπρόθεσμα πολιτικά σχέδια, αφού δεν έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ωστόσο, το παιχνίδι του με τα φιλορωσικά αισθήματα των Βουλγάρων μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο – πράγμα που σημαίνει ότι η Βουλγαρία θα συνεχίσει να είναι το μαύρο πρόβατο της πολιτικής της ΕΕ και μπορεί μόνο να εμποδίσει την επίτευξη ενότητας σε βασικά ζητήματα.
Η ειρωνεία είναι ότι οι τρεις μεγαλύτεροι πολιτικοί σχηματισμοί της χώρας κολλάνε ο ένας στον άλλον ευρωατλαντικές ταμπέλες. Ο συνασπισμός «Συνεχίζουμε την Αλλαγή-Δημοκρατική Βουλγαρία» έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες να κερδίσει τις εκλογές, συγκεντρώνοντας μεταξύ 23-27% σύμφωνα με ορισμένες δημοσκοπήσεις.
Οι εκλογές αναμένεται να είναι ιδιαίτερα αμφίρροπες, καθώς ο συνασπισμός GERB-SDS του πρώην πρωθυπουργού Μπόικο Μπορίσοφ βρίσκεται μόλις 1% πίσω. Οι δύο πολιτικοί σχηματισμοί θα μπορούσαν εύκολα να σχηματίσουν μια σταθερή κυβέρνηση, αλλά ο Μπορίσοφ είναι μια διχαστική προσωπικότητα.
Ο πρώην πρωθυπουργός κατηγορείται ευρέως από τους αντιπάλους του για διαφθορά. Ενώ ο Μπορίσοφ ισχυρίζεται ότι οι φωτογραφίες ράβδων χρυσού και χαρτονομισμάτων των 500 ευρώ στην κατοικία του, που δόθηκαν ανώνυμα στα μέσα ενημέρωσης πριν από τρία χρόνια, ήταν στημένες, η εισαγγελία συνεχίζει τις έρευνές της. Ωστόσο, οι Βούλγαροι δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στο έργο του επικεφαλής εισαγγελέα Ιβάν Γκέσεφ, καθώς πολλοί είναι αυτοί που τον κατηγορούν για στενές σχέσεις με τον Μπορίσοφ.
Ο συνασπισμός «Συνεχίζουμε την αλλαγή – Δημοκρατική Βουλγαρία» απορρίπτει το ενδεχόμενο υπογραφής συμφωνίας συνασπισμού με το GERB, όσο ο Μπορίσοφ είναι αρχηγός του κόμματος. Η πρόταση που βρέθηκε στο τραπέζι είναι για μια κυβέρνηση μειοψηφίας με την υποστήριξη του GERB, αλλά χωρίς πολιτική συμφωνία.
Οι άνθρωποι του Μπορίσοφ απέρριψαν την πρόταση αυτή, λέγοντας ότι δεν μπορεί να υποστηριχθεί κυβέρνηση χωρίς πολιτική συμφωνία. Σε αυτό το πλαίσιο, λαμβάνει χώρα και η ενεργή παρέμβαση της Ουάσιγκτον, καθώς ενάμιση μήνα πριν από τις εκλογές, οι ΗΠΑ επέβαλαν κυρώσεις για διαφθορά βάσει του νόμου Μαγκνίτσκι στον επί σειρά ετών υπουργό Οικονομικών του Μπορίσοφ, Βλάντισλαβ Γκοράνοφ. Ο οικονομολόγος κατηγορήθηκε ότι έβλαψε το δημόσιο συμφέρον υπέρ του αρχηγού των τυχερών παιχνιδιών στη Βουλγαρία, τον Βασίλ Μποζκόφ, ο οποίος κρύβεται στο Ντουμπάι.
Ορισμένοι πολιτικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι οι επόμενες αμερικανικές κυρώσεις θα μπορούσαν να επηρεάσουν τον ίδιο τον Μπορίσοφ, αφού εξασφάλισε τη συνέχιση του ρωσικού έργου φυσικού αερίου TurkStream προς την Ουγγαρία και τώρα αποδεικνύεται εμπόδιο στο σχηματισμό μιας σταθερής ευρωατλαντικής κυβέρνησης στην ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
«Παίζουν με τη φωτιά γιατί ο επόμενος γύρος κυρώσεων Μαγκνίτσκι θα στοχεύσει ψηλότερα (από τον Βλάντισλαβ Γκοράνοφ), και όλοι ξέρουμε ποιος είναι ψηλότερα», σχολίασε ο πολιτικός αναλυτής Πέτκο Γκεοργκίεφ.
Η τρίτη πολιτική δύναμη στη Βουλγαρία είναι το DPS, με ποσοστό 13-14%. Ο πυρήνας του κόμματος περιλαμβάνει την τουρκική μειονότητα στη Βουλγαρία, ενώ το ίδιο το κόμμα διατηρεί μια ευρωατλαντική ετικέτα με εμφανώς φιλορώσους ψηφοφόρους. Ένα τέτοιο παράδοξο είναι δυνατό, επειδή το εκλογικό σώμα του DPS δεν έχει αλλάξει από το τέλος του ολοκληρωτικού καθεστώτος στη Βουλγαρία το 1989 και η τουρκική μειονότητα δέχεται το κόμμα ως τον κύριο εγγυητή των δικαιωμάτων και των ελευθεριών της.
Στην τέταρτη θέση βρίσκεται το φιλορωσικό λαϊκιστικό κόμμα Vazrazhdane, το οποίο συγκεντρώνει μεταξύ 11,5-13,5%, σύμφωνα με διάφορες δημοσκοπήσεις.
Επικεφαλής του κόμματος είναι ο λαϊκιστής Κόσταντιν Κοσταντίνοφ, ο οποίος θεωρείται σημαντική απειλή για τον ευρωατλαντικό προσανατολισμό της χώρας και έχει σοβαρή επιρροή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κυρίως στο Facebook.
Ο Κοσταντίνοφ επαναλαμβάνει συνεχώς το ρωσικό αφήγημα, μεταξύ άλλων ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία ξεκίνησε από τις ΗΠΑ. Παράλληλα με την προεκλογική εκστρατεία, το Vazrazhdane συλλέγει υπογραφές για να προκαλέσει δημοψήφισμα κατά της ένταξης της Βουλγαρίας στην ευρωζώνη, υποστηρίζοντας ότι έχουν συγκεντρωθεί πάνω από 430.000 υπογραφές (σχεδόν το 8% του βουλγαρικού πληθυσμού).
Το πέμπτο κόμμα που θα βρει τη θέση του στο βουλγαρικό κοινοβούλιο είναι το φιλορωσικό Βουλγαρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, με 7-8% ποσοστό υποστήριξης.
Η επικεφαλής του Κορνέλια Νίνοβα μετέτρεψε το κόμμα σε μια κλασική συντηρητική εθνικιστική οργάνωση, με τα εσωτερικά σκάνδαλα να οδηγούν σε εκροή ψήφων προς το Vazrazhdane, το οποίο είναι ήδη αποδεκτό ως ο καλύτερος εκπρόσωπος της φιλορωσικής ψήφου.
Ο μεγαλύτερος χαμένος κάτω από το όριο του 4% για την είσοδο στο βουλγαρικό κοινοβούλιο είναι το πρώην πιο δημοφιλές κόμμα «Υπάρχει και τέτοιος λαός» του σόουμαν Σλάβι Τριφόνοφ, το οποίο μόλις πριν από ενάμιση χρόνο είχε την ευκαιρία να σχηματίσει κυβέρνηση.
Ωστόσο, ο Τριφόνοφ σπατάλησε την ευκαιρία του με την ασυνεπή συμπεριφορά του.
(euractiv)
